انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
بررسی فعالیت آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز در سه نماتد بیمارگر گیاهی
1
12
FA
سیده نگین
میرقاسمی
دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.
سالار
جمالی
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.
jamali_s2002@yahoo.com
محمدمهدی
سوهانی
دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.
آرش
زیبایی
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.
arash.zibaee@guilan.ac.ir
10.22034/ijpp.2019.36755
دیواره سلولی گیاه میزبان، سد مکانیکی اصلی برای نفوذ و مهاجرت نماتدهای انگل گیاهی محسوب میشود. این نماتدها جهت تجزیه دیواره سلولی، انواع مختلفی از آنزیمهای تجزیه کننده دیواره سلولی را ترشح میکنند. بتا- 1 و 4 اندوگلوکاناز از اولین آنزیمهای تجزیه کننده شناخته شده در این ارتباط است. در این پژوهش، فعالیت آنزیم مذکور در سه گونه شامل<em>Meloidogyne incognita</em> <em> </em>،<em>Pratylenchus loosi </em><em> </em>و <em>Aphelenchoides besseyi</em> مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا با انجام نمونه برداری، شناسایی، خالص سازی و تکثیر هر سه گونه نماتد، استخراجDNA انجام شد. سپس با استفاده از پرایمر دژنره اختصاصی و به کمک واکنش زنجیرهای پلیمراز، ژن کد کننده آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز در نماتدهای مذکور تشخیص داده شد. استخراج RNA کل از هر سه گونه انجام شد. بعد از آن، cDNA تهیه و با استفاده از ژن مرجع، درستیcDNA ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس شدت بیان ژن کد کننده آنزیم بتا- 1 و 4 اندوگلوکاناز برای نمونهها بررسی شد. نتایج نشان داد که ژن کدکننده آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز، بیشترین فعالیت آنزیمی و شدت بیان را در نماتد مولد گره (<em>M. incognita</em>) داشت.نماتد مولد زخم ریشه چای (<em>P. loosi</em>) و نماتد نوک سفیدی برگ برنج (<em>A. besseyi</em>)به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
پارازیتیسم,Aphelenchoides besseyi,Meloidogyne incognita,Pratylenchus loosi
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36755.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36755_c4c49b75cb66d4b0537b84ab5e3aa5ac.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
اثر جیبرلیک اسید تولید شده توسط قارچ Gibberella fujikuroi بر فاکتورهای رشد بذر برنج
13
18
FA
سارا
عفتی لاکه
کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان.
efati_sara85@yahoo.com
فریدون
پاداشت دهکایی
استادیار پژوهش، بخش گیاهپزشکی مؤسسه تحقیقات برنج کشور، رشت.
10.22034/ijpp.2019.36760
بیماری پوسیدگی طوقه برنج یکی از بیماریهای بذرزاد برنج است که از خزانه تا شالیزار روی برنج دیده میشود. تولید گیاهچههای طویل و غیرطبیعی از بذور آلوده در اثر جیبرلیک اسید در خزانه و مزرعه از مهمترین علائم این بیماری میباشد. در این تحقیق، اثر جیبرلیک اسید تولید شده توسط <em>Gibberella</em> <em>fujikuroi</em> روی افزایش رشد ساقهچه و ریشهچه و مرگومیر بذور رقم هاشمی ارزیابی شد. بذور رقم هاشمی به وسیله سوسپانسیون کنیدیومی جدایههای <em>G.</em> <em>fujikuroi</em> سواسازی شده از گیاهچههای آلوده از مزارع برنج استان گیلان مایهزنی گردید. میزان افزایش رشد با اندازهگیری طول ساقهچه، ریشهچه و تعداد بذر مرده هر پنج روز یکبار و میزان جیبرلیک اسید تولید شده توسط جدایههای <em>G.</em> <em>fujikuroi</em> با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) تعیین شد. نتایج تعیین کمّی جیبرلیک اسید نشان داد که تمامی جدایههای مورد بررسی توانایی تولید این هورمون را داشتند. همبستگی معنیداری بین میزان هورمون جیبرلین استخراج شده از بیمارگر و طول ریشهچه و ساقهچه حاصل از جوانهزنی بذور هاشمی مایهزنی شده و نیز تعداد بذر مرده مشاهده نشد.
هورمون جیبرلین,HPLC,رقم هاشمی,استخراج,افزایش رشد رویشی
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36760.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36760_a551d2fad08b81fbb58a106e7b393945.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
شناساییQTLهای مقاومت به سفیدک پودری جو با استفاده از خانوادههای F3 حاصل از تلاقی ارقام جو بادیا و کویر
19
32
FA
سمیرا
بختیاری بستاکی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه گنبد کاووس، ایران.
حسین
صبوری
دانشیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس، ایران.
hos.sabouri@gmail.com
مهدی
ملاشاهی
استادیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس، ایران.
amollashahi@yahoo.com
حسین
حسینی مقدم
استادیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس، ایران.
hhm548@yahoo.com
10.22034/ijpp.2019.36778
جو پس از ذرت، گندم و برنج یکی از مهمترین غلات جهان است. سفیدکهای پودری از قارچهای انگلهای اجباری مهم گیاهان هستند، که با به وجود آوردن پوشش سفید رنگ که شامل اندامهای رویشی قارچ میباشد بر روی قسمتهای هوایی آنها باعث زردی، خشکی و کاهش کمی و کیفی محصول گیاهان زراعی، درختان میوه، جالیز و زینتی میشوند. به منظور مکانیابیQTLهای مرتبط با مقاومت به سفیدک پودری در نسل F<sub>3</sub> حاصل از تلاقی ارقام جو بادیا و کویر، جمعیتی شامل 104 خانواده در قالب طرح آماری اگمنت در سال زراعی 96 - 95 در دانشگاه گنبد کاووس کشت شدند. برای تهیه نقشه ژنتیکی از 28 نشانگر SSR و 9 نشانگر ISSR ، 3 نشانگر IRAP و 5 نشانگر iPBS (در مجموع 93 آلل) استفاده شد که به 7 گروه پیوستگی در جو منتسب شدند. در نقشه پیوستگی سانتیمورگان برابر با 5/617 و میانگین فاصله بین دو نشانگرهای مجاور برابر با 41/5 سانتیمورگان شد. چهار QTL، روی گروههای پیوستگی کروموزومهای شماره 3 ،4 و 6 برای مقاومت به سفیدک پودری ردیابی شد. نتایج این مطالعه منجر به ردیابی QTL جدیدی برای صفت مورد نظر شد. qSPM-4b، بین دو نشانگر ISSR13-1 و ISSR16-4 با 26/3LOD= ، 6/13 درصد تغییرات صفت را با اثر افزایشی مثبت 12/0 کنترل نمود. QTLهای ردیابیشده در این تحقیق، میتوانند در برنامههای بهنژادی برای ایجاد افزایش منابع مقاومت به این بیماری و افزایش عملکرد ارقام جدید تولید شده مورد استفاده قرار گیرند. از نتایج بررسی حاضر میتوان پس از تعیین اعتبار نشانگرهای ردیابیشده، در برنامههای بهنژادی همراه با ارزیابیهای مزرعهای استفاده نمود.
QTL,جو,سفیدک پودری,مقاومت,شناسایی
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36778.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36778_2e9712e26bae3eb3e0780eb080b001e3.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
تاثیر سویههای غیربیماریزای Pseudomonas روی شدت بیـماری ایجاد شده توسط بیمارگرهای Botrytis cinerea وalternata Alternaria در گیاه گوجهفرنگی و آرابیدوپسیس
33
49
FA
حمیده
رئیسی
ﺑﺨﺶ گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ گیلان، رشت.
ha.raeesi@gmail.com
سید محسن
تقوی
ﺑﺨﺶ گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ شیراز، شیراز.
mtaghavi@shirazu.ic.ir
حبیب الله
حمزه زرقانی
ﺑﺨﺶ گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ شیراز، شیراز.
مریم
انصاری
ﺑﺨﺶ گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ شیراز، شیراز.
m.ansari.bb@gmail.com
محمد
جواهری
ﺑﺨﺶ گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ شیراز، شیراز.
m.djavaheri@gmail.com
10.22034/ijpp.2019.36779
سودوموناسهای غیربیماریزا از مهمترین عوامل کنترلزیستی میباشند، که در مدیریت بیماریهای گیاهی استفاده میشوند. در این تحقیق اثر چهار سویه از (Pf1, Pf2, Pf3, Pf4)<em>Pseudomonas fluorescens</em> و یک سویه از <em>Pseudomonas putida</em> (P13) روی بیماری برگی ناشی از <em>Botrytis cinerea</em> و <em> Alternaria</em> <em>alternata</em>سنجیده شد. هدف این تحقیق بررسی توانایی سودوموناسهای فلورسنت در کاهش شدت بیماری در گیاه گوجهفرنگی (ارقام کوئین و مجار) و آرابیدوپسیس بود. بررسی تاثیر عوامل کنترل زیستی در کاهش غیرمستقیم شدت بیماریهای فوق نشان داد، که بیشترین کاهش بیماری مربوط به سویههای Pf3 و سویهی P13 بود، که سویه Pf3 قادر به کاهش میانگین قطر لکه تا حدود 25 درصد و سویه P13 نیز قادر به کاهش میانگین قطر لکه تا حدود 30 درصد نسبت به شاهد بودند. بررسی توانایی عوامل کنترل زیستی در کنترل مستقیم بیمارگر نشان داد، که سویههای بهکار برده شده تفاوت معنیداری در کنترل بیمارگر داشتند و سویه P13 بیشترین توانایی را در کنترل بیمارگر داشت، بهطوریکه قادر بود تا حدود 45 درصد بیماری را نسبت به شاهد کاهش دهد. در نهایت سویههای <em>P. fluorescen s </em>(Pf3) و <em>P. putida </em>(P13) به عنوان سویههای قویتر معرفی شدند. این سویهها علاوه برکاهش شدت بیماری در گیاه، توانایی افزایش رشد گیاه را نیز داشتند.
کنترل زیستی,Pseudomonas fluorescens,Pseudomonas putida,بیمارگرهای برگی
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36779.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36779_8dfd88b702f3a73da07fde14f802950f.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
تعیین ویژگیهای فتوتیپی و ژنوتیپی باکتری عامل بیماری خوشه صمغی گندم در جنوب استان کرمان
51
63
FA
میثم
آزادی مقدم
دانشجوی کارشناسیارشد بیماری شناسیگیاهی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
meysam.azadi2012@gmail.com
ذبیحاله
اعظمی ساردوئی
استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران.
مهدی
آزادوار
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران.
mazadvar@yahoo.com
خدیجه
سالاری
مربی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران.
khadijeh.salari@ujiroft.ac.ir
10.22034/ijpp.2019.36784
بیستویک جدایه باکتری از تودههای گندم محلی جنوب استان کرمان دارای نشانههای بیماری خوشهصمغی، جداسازی شد. ویژگیهای فنوتیپی و افتراقی جدایهها مطابق روشهای متداول باکتریشناسی انجام شد. شناسایی مولکولی و تنوع ژنتیکی جدایهها با تکثیر و تعیین توالی نوکلئوتیدی قطعههایی از ژنهای <em>16S</em> <em>rRNA</em>، <em>gyrB</em> و <em>recA</em> بررسی شد. با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز قطعههایی بهطول 700 و 558 جفتباز بهترتیب مربوط به ژنهای <em>16S</em> <em>rRNA</em> و <em>gyrB</em> از تمام جدایهها تکثیر شد. در واکنش زنجیرهای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن <em>rec</em>A، هیچ قطعهای در نمونههای مورد بررسی و جدایه شاهد <em>Rathayibacter tritici</em> تکثیر نشد، در حالیکه در جدایه شاهد <em>R. iranicus</em> قطعهای بهطول 600 جفتباز تکثیر گردید. توالی نوکلئوتیدی نواحی ژنی تکثیر شده با یکدیگر، با جدایه <em>R. tritici</em> و با استرینهای این باکتری موجود در بانک ژن یکسان بود. نتایج آزمونهای فنوتیپی و بررسی دادههای حاصل از تکثیر و تعیین توالی جایگاههای ژنی یاد شده نشان داد که باکتری <em>R. tritici</em> عامل بیماری خوشهصمغی گندم در جنوب استان کرمان است. این اولین گزارش از وجود این گونه باکتری در استان کرمان است.
خوشهصمغی,ژنهای خانهداری,گندم,Rathayibacter
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36784.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36784_5c6608aaf12be576f0fc2cafcd1936cb.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
شناسایی برخی از ژنهای دخیل در بیماریزایی استرین بومی باکتری Erwinia amylovora با استفاده از روش جهشزایی تصادفی
65
75
FA
مسعود
صاحبی
دانشجوی دکتری گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
masoud.sahebi@mail.um.ac.ir
سعید
طریقی
دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
starighi@ferdowsi.um.ac.ir
پریسا
طاهری
دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
10.22034/ijpp.2019.36792
باکتری گرم منفی <em>Erwinia</em> <em>amylovora</em> عامل بیماری آتشک، یکی از مهمترین بیماریهای درختان دانهدار به شمار میرود. هدف این مطالعه ایجاد بانک جهش یافتههای ترانسپوزونی در باکتری <em>E. amylovora</em> به منظور شناسایی ژنهای دخیل در بیماریزایی باکتری بود. از ترانسپوزون mini-Tn5 lacZ1 برای ایجاد کتابخانه جهشزایی ترانسپوزونی در استرین بومی <em>E.</em> <em>amylovora</em> استفاده شد. از بین 1500 پرگنه جهش یافته، دو پرگنه که دارای قدرت بیماریزایی کمتری بر روی میوه های گلابی نارس بودند انتخاب شدند. نتایج تعیین توالی DNA جهش یافته های منتخب نشان دهنده وقوع الحاق ترانسپوزون در یک ژن از خانواده تنظیم کننده بیانی <em>araC</em> و یک ژن از گروه non-ribosomal peptide synthetase (<em>NRPS</em>) بود. این تحقیق نشان دهنده تأثیر ژن تنظیم کننده بیانی <em>araC</em> و ژن <em>NRPS</em> در بیماریزایی باکتری <em>E. amylovora</em> میباشد. بررسیهای بیشتری برای پی بردن به نقش این دو ژن در فیزیولوژی و پر آزاری باکتری <em>E. amylovora</em> مورد نیاز است.
آتشک,ترانسپوزون,araC,NRPS
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36792.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36792_945dc5d579b3505c0456a74fd4b5e7e4.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
اثر کنترلی چهار جدایه از Trichoderma harzianum بر نماتد ریشهگرهی Meloidogyne javanica در خیار گلخانهای
77
82
FA
فائزه
پورخواجه
دانشآموخته بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.
f.pourkhajeh72@gmail.com
حبیباله
چارهگانی
استادیار بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.
محمد
عبدالهی
استاد بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.
md_abdollah@yahoo.com
مهدی
صدوری
دانشیار بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران.
10.22034/ijpp.2019.36798
نماتدهای ریشهگرهی (<em>Meloidogyne </em>spp <em>.</em>)مهمترین نماتدهای انگل گیاهان جالیزی هستند که علاوه بر کاهش پنجدرصدی محصولات کشاورزی، موجب فراهم شدن شرایط برای آلودگی گیاه به بیمارگرهای دیگر نیز میشوند. قارچ <em>Trichoderma harzianum </em>Rifai یکی از عوامل بالقوه در مهار زیستی اغلب عوامل بیماریزای گیاهی از جمله نماتدها است. به منظور شناسایی جدایههای مؤثر <em>T. harzianum</em> برای کنترل نماتد ریشهگرهی در خیار، چهار جدایه از این قارچ با کدهای 36، 39، 42 و 43 با غلظت 10<sup>7</sup> اسپور در میلی لیتر به روش خیساندن خاک مورد بررسی قرار گرفتند. گیاهچههای خیار رقم سوپردومینوس (SuperDominus) در مرحله چهار برگی، 24 ساعت پس از تیمار با قارچ با 2000 تخم و لارو <em>M.</em><em> javanica</em> مایهزنی شده و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه به مدت دو ماه نگهداری شدند. نتایج برررسی شاخصهای تکثیر نماتد نشان داد که جدایه کد 42 قارچ نسبت به سایر جدایهها بیشترین تأثیر را در کاهش فعالیتهای زیستی نماتد داشت. تعداد تخم، گال، توده تخم و فاکتور تولیدمثل در گیاهان تیمار شده با این جدایه از قارچ <em>T. harzianum</em> به ترتیب 2/69، 8/81، 6/88 و 70 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان داد.
فاکتور تولیدمثل,گلخانه,مدیریت,مهار زیستی
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36798.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36798_020254cd8f300ce163bed073b0d9a52c.pdf
انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران
بیماریهای گیاهی
0006-2774
2783-5189
55
1
2019
05
22
وقوع و بیماریزایی برخی گونههای قارچی روی گل جالیز
83
86
FA
ربابه
قلیزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان.
رقیه
همتی
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان.
10.22034/ijpp.2019.36803
گونههای گلجالیز(<em>Orobanche</em> spp.) ، انگل اجباری و از عوامل محدود کننده کشت تعدادی ازمحصولات مهم کشاورزی بوده و باعث ایجاد آسیب و خسارت محصول در گیاهان دولپهای از قبیل گوجهفرنگی، توتون، آفتابگردان، بادمجان، سیب-زمینی و هویج میشوند (Barker <em>et al</em>., 1996). گرچه روشهای متعدد سنتی برای کنترل گل جالیز در محصولات مختلف به کار رفته است اما هیچیک از آنها موثر نبودهاند (Amsellem <em>et al.</em>, 2001). از طرف دیگر روشهای موثر همچون ضدعفونی خاک، گران بوده و با خطرات زیستمحیطی همراه هستند (Foy <em>et al.</em>, 1989). کنترل بیولوژیک روش کنترل جایگزینی میباشد و تعدادی از جدایههای موفق قارچی در سراسر جهان گزارش شده اند که قادر به کنترل رضایتبخش این بیمارگرها میباشند (Boari and Vurro, 2003). در ایران قارچهای <em>Fusarium</em> <em>oxysporum</em>، <em>F</em>. <em>solani</em>، <em>Rhizoctonia</em> <em>solani</em> و <em>Urocystis</em> <em>orobanches</em> از روی گل جالیز گزارش شدهاند (Ershad, 2009). رستمی و همکاران سه گونه <em>F</em>. <em>proliferatum</em>، <em>F.</em> <em>torulosum</em> و <em>F.</em> <em>circinatum</em> را از گل جالیز در ایران جداسازی نمودند (Rostami <em>et al</em>., 2015). <em>F</em>. <em>chlamydosporum</em>، <em>F.</em> <em>solani</em>، <em>F</em>. <em>semitectum</em>، <em>F</em>. <em>oxysporum</em>، <em>F</em>. <em>reticulatum</em>، <em>F</em>. <em>pallindoroseum</em>، <em>F</em>. <em>diversisporum</em> و <em>F</em>. <em>virguliform</em> توسط درویشنیا و همکاران (2013) از گل جالیز مصری (<em>O. aegyptiaca</em>) در ایران گزارش شدهاند. به منظور بررسی قارچهای همراه با گل جالیز، نمونههایی از این گیاه (<em>O. ramosa</em>) با علائم پژمردگی یا پوسیدگی در ساقه و طوقه از مزارع گوجه-فرنگی روستاهای فیروزآباد و قره<sub></sub>قشلاق شهرستان کوثر،استان اردبیل، جمعآوری شدند. نمونهها بعد از شستشو، با هیپوکلریتسدیم یک درصد به مدت دو دقیقه ضدعفونی سطحی گردیدند و روی محیط کشت PDA کشت شده در دمای 25 درجه سانتی گراد قرار گرفته و به صورت روزانه بازدید شدند و جدایههای قارچی خالصسازی و نگهداری شدند. در نهایت تعداد 90 جدایه به دست آمد و از بین آنها 46 جدایه بر اساس ویژگیهای میکروسکوپی و مرفولوژیکی آنها روی محیط کشت PDA و CLA (برای گونههای فوزاریوم) شناسایی شدند (Leslie and Summerell, 2006). همچنین DNA ژنومی یک جدایه نماینده از هر گونه شناسایی شده مرفولوژیکی، استخراج شد (Liu <em>et al</em>., 2000) و توالی منطقه ITS ژن ریبوزومی آنها (ITS1 + 5.8S + ITS2) با استفاده از جفت آغازگر ITS1 و ITS4 تکثیر شد (White <em>et al</em>., 1990). محصولات واکنش زنجیرهای پلیمراز تخلیص و توالییابی شدند (شرکت ماکروژن، کره جنوبی). سپس توالیهای به دست آمده با توالیهای موجود در پایگاه اطلاعاتی NCBI مقایسه شدند. جدایههای قارچی متعلق به جنسهای غالب در شرایط آزمایشگاهی برروی گرهکهای گل جالیز در داخل کیسههای پلاستیکی شفاف حاوی گیاهچههای گوجهفرنگی، به روش بواری و ورو (2003) مایهزنی شدند و علائم ایجاد شده روی گرهکها، سه هفته پس از مایهزنی بر اساس شاخصهای زیر نمرهدهی شدند (نمره صفر: غیر بیماریزایی؛ نمره 1: علائم جزئی مانند قهوهای شدن و کاهش سرعت رشد؛ نمره 2: ممانعت از رشد گل جالیز و قهوهای شدن و نکروز گرهکها؛ نمره 3: نکروز کامل و سریع و از بین رفتن ثبات و سفتی گرهکها(. برای هر گونه سه تکرار در نظر گرفته شد. بر اساس ویژگیهای مرفولوژیکی و مولکولی 46 جدایه، جدایههای شناسایی شده، به سه جنس Fusarium (فراوانی: 3/41 درصد)، Macrophomina (فراوانی: 4/54 درصد) و Aspergillus (فراوانی: 3/4 درصد) متعلق بودند. در این تحقیق گونههای <em>F. fujikuroi</em> و <em>Aspergillus ochraceus</em> برای اولین بار از روی گل جالیز در جهان گزارش میشوند. همچنین <em>Macrophomina phaseolina</em>، <em>F.acuminatum</em> و<em>F.equiseti</em> اولین بار از گل جالیز در ایران گزارش میگردند. بر اساس نتایج آزمون بیماریزایی، تمام گونههای فوزاریوم و ماکروفومینا برروی گل جالیز ایجاد بیماری نمودند. بیشترین میزان آلودگی گرهکها مربوط به گونههای <em>F. proliferatum</em>، <em>F. acuminatum </em> و <em>F. fujikuroi </em>بود.
فوزاریوم,کنترل بیولوژیک,گلجالیز,گوجهفرنگی
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36803.html
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36803_0d94b399ed45355727f1a81bc5179873.pdf