2024-03-28T12:09:50Z
https://ijpp.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=5835
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
بررسی فعالیت آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز در سه نماتد بیمارگر گیاهی
سیده نگین
میرقاسمی
سالار
جمالی
محمدمهدی
سوهانی
آرش
زیبایی
دیواره سلولی گیاه میزبان، سد مکانیکی اصلی برای نفوذ و مهاجرت نماتدهای انگل گیاهی محسوب میشود. این نماتدها جهت تجزیه دیواره سلولی، انواع مختلفی از آنزیمهای تجزیه کننده دیواره سلولی را ترشح میکنند. بتا- 1 و 4 اندوگلوکاناز از اولین آنزیمهای تجزیه کننده شناخته شده در این ارتباط است. در این پژوهش، فعالیت آنزیم مذکور در سه گونه شاملMeloidogyne incognita ،Pratylenchus loosi و Aphelenchoides besseyi مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا با انجام نمونه برداری، شناسایی، خالص سازی و تکثیر هر سه گونه نماتد، استخراجDNA انجام شد. سپس با استفاده از پرایمر دژنره اختصاصی و به کمک واکنش زنجیرهای پلیمراز، ژن کد کننده آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز در نماتدهای مذکور تشخیص داده شد. استخراج RNA کل از هر سه گونه انجام شد. بعد از آن، cDNA تهیه و با استفاده از ژن مرجع، درستیcDNA ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس شدت بیان ژن کد کننده آنزیم بتا- 1 و 4 اندوگلوکاناز برای نمونهها بررسی شد. نتایج نشان داد که ژن کدکننده آنزیم بتا- ۱ و ۴ اندوگلوکاناز، بیشترین فعالیت آنزیمی و شدت بیان را در نماتد مولد گره (M. incognita) داشت.نماتد مولد زخم ریشه چای (P. loosi) و نماتد نوک سفیدی برگ برنج (A. besseyi)به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
پارازیتیسم
Aphelenchoides besseyi
Meloidogyne incognita
Pratylenchus loosi
2019
05
22
1
12
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36755_c4c49b75cb66d4b0537b84ab5e3aa5ac.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
اثر جیبرلیک اسید تولید شده توسط قارچ Gibberella fujikuroi بر فاکتورهای رشد بذر برنج
سارا
عفتی لاکه
فریدون
پاداشت دهکایی
بیماری پوسیدگی طوقه برنج یکی از بیماریهای بذرزاد برنج است که از خزانه تا شالیزار روی برنج دیده میشود. تولید گیاهچههای طویل و غیرطبیعی از بذور آلوده در اثر جیبرلیک اسید در خزانه و مزرعه از مهمترین علائم این بیماری میباشد. در این تحقیق، اثر جیبرلیک اسید تولید شده توسط Gibberella fujikuroi روی افزایش رشد ساقهچه و ریشهچه و مرگومیر بذور رقم هاشمی ارزیابی شد. بذور رقم هاشمی به وسیله سوسپانسیون کنیدیومی جدایههای G. fujikuroi سواسازی شده از گیاهچههای آلوده از مزارع برنج استان گیلان مایهزنی گردید. میزان افزایش رشد با اندازهگیری طول ساقهچه، ریشهچه و تعداد بذر مرده هر پنج روز یکبار و میزان جیبرلیک اسید تولید شده توسط جدایههای G. fujikuroi با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) تعیین شد. نتایج تعیین کمّی جیبرلیک اسید نشان داد که تمامی جدایههای مورد بررسی توانایی تولید این هورمون را داشتند. همبستگی معنیداری بین میزان هورمون جیبرلین استخراج شده از بیمارگر و طول ریشهچه و ساقهچه حاصل از جوانهزنی بذور هاشمی مایهزنی شده و نیز تعداد بذر مرده مشاهده نشد.
هورمون جیبرلین
HPLC
رقم هاشمی
استخراج
افزایش رشد رویشی
2019
05
22
13
18
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36760_a551d2fad08b81fbb58a106e7b393945.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
شناساییQTLهای مقاومت به سفیدک پودری جو با استفاده از خانوادههای F3 حاصل از تلاقی ارقام جو بادیا و کویر
سمیرا
بختیاری بستاکی
حسین
صبوری
مهدی
ملاشاهی
حسین
حسینی مقدم
جو پس از ذرت، گندم و برنج یکی از مهمترین غلات جهان است. سفیدکهای پودری از قارچهای انگلهای اجباری مهم گیاهان هستند، که با به وجود آوردن پوشش سفید رنگ که شامل اندامهای رویشی قارچ میباشد بر روی قسمتهای هوایی آنها باعث زردی، خشکی و کاهش کمی و کیفی محصول گیاهان زراعی، درختان میوه، جالیز و زینتی میشوند. به منظور مکانیابیQTLهای مرتبط با مقاومت به سفیدک پودری در نسل F3 حاصل از تلاقی ارقام جو بادیا و کویر، جمعیتی شامل 104 خانواده در قالب طرح آماری اگمنت در سال زراعی 96 - 95 در دانشگاه گنبد کاووس کشت شدند. برای تهیه نقشه ژنتیکی از 28 نشانگر SSR و 9 نشانگر ISSR ، 3 نشانگر IRAP و 5 نشانگر iPBS (در مجموع 93 آلل) استفاده شد که به 7 گروه پیوستگی در جو منتسب شدند. در نقشه پیوستگی سانتیمورگان برابر با 5/617 و میانگین فاصله بین دو نشانگرهای مجاور برابر با 41/5 سانتیمورگان شد. چهار QTL، روی گروههای پیوستگی کروموزومهای شماره 3 ،4 و 6 برای مقاومت به سفیدک پودری ردیابی شد. نتایج این مطالعه منجر به ردیابی QTL جدیدی برای صفت مورد نظر شد. qSPM-4b، بین دو نشانگر ISSR13-1 و ISSR16-4 با 26/3LOD= ، 6/13 درصد تغییرات صفت را با اثر افزایشی مثبت 12/0 کنترل نمود. QTLهای ردیابیشده در این تحقیق، میتوانند در برنامههای بهنژادی برای ایجاد افزایش منابع مقاومت به این بیماری و افزایش عملکرد ارقام جدید تولید شده مورد استفاده قرار گیرند. از نتایج بررسی حاضر میتوان پس از تعیین اعتبار نشانگرهای ردیابیشده، در برنامههای بهنژادی همراه با ارزیابیهای مزرعهای استفاده نمود.
QTL
جو
سفیدک پودری
مقاومت
شناسایی
2019
05
22
19
32
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36778_2e9712e26bae3eb3e0780eb080b001e3.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
تاثیر سویههای غیربیماریزای Pseudomonas روی شدت بیـماری ایجاد شده توسط بیمارگرهای Botrytis cinerea وalternata Alternaria در گیاه گوجهفرنگی و آرابیدوپسیس
حمیده
رئیسی
سید محسن
تقوی
حبیب الله
حمزه زرقانی
مریم
انصاری
محمد
جواهری
سودوموناسهای غیربیماریزا از مهمترین عوامل کنترلزیستی میباشند، که در مدیریت بیماریهای گیاهی استفاده میشوند. در این تحقیق اثر چهار سویه از (Pf1, Pf2, Pf3, Pf4)Pseudomonas fluorescens و یک سویه از Pseudomonas putida (P13) روی بیماری برگی ناشی از Botrytis cinerea و Alternaria alternataسنجیده شد. هدف این تحقیق بررسی توانایی سودوموناسهای فلورسنت در کاهش شدت بیماری در گیاه گوجهفرنگی (ارقام کوئین و مجار) و آرابیدوپسیس بود. بررسی تاثیر عوامل کنترل زیستی در کاهش غیرمستقیم شدت بیماریهای فوق نشان داد، که بیشترین کاهش بیماری مربوط به سویههای Pf3 و سویهی P13 بود، که سویه Pf3 قادر به کاهش میانگین قطر لکه تا حدود 25 درصد و سویه P13 نیز قادر به کاهش میانگین قطر لکه تا حدود 30 درصد نسبت به شاهد بودند. بررسی توانایی عوامل کنترل زیستی در کنترل مستقیم بیمارگر نشان داد، که سویههای بهکار برده شده تفاوت معنیداری در کنترل بیمارگر داشتند و سویه P13 بیشترین توانایی را در کنترل بیمارگر داشت، بهطوریکه قادر بود تا حدود 45 درصد بیماری را نسبت به شاهد کاهش دهد. در نهایت سویههای P. fluorescen s (Pf3) و P. putida (P13) به عنوان سویههای قویتر معرفی شدند. این سویهها علاوه برکاهش شدت بیماری در گیاه، توانایی افزایش رشد گیاه را نیز داشتند.
کنترل زیستی
Pseudomonas fluorescens
Pseudomonas putida
بیمارگرهای برگی
2019
05
22
33
49
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36779_8dfd88b702f3a73da07fde14f802950f.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
تعیین ویژگیهای فتوتیپی و ژنوتیپی باکتری عامل بیماری خوشه صمغی گندم در جنوب استان کرمان
میثم
آزادی مقدم
ذبیحاله
اعظمی ساردوئی
مهدی
آزادوار
خدیجه
سالاری
بیستویک جدایه باکتری از تودههای گندم محلی جنوب استان کرمان دارای نشانههای بیماری خوشهصمغی، جداسازی شد. ویژگیهای فنوتیپی و افتراقی جدایهها مطابق روشهای متداول باکتریشناسی انجام شد. شناسایی مولکولی و تنوع ژنتیکی جدایهها با تکثیر و تعیین توالی نوکلئوتیدی قطعههایی از ژنهای 16S rRNA، gyrB و recA بررسی شد. با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز قطعههایی بهطول 700 و 558 جفتباز بهترتیب مربوط به ژنهای 16S rRNA و gyrB از تمام جدایهها تکثیر شد. در واکنش زنجیرهای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن recA، هیچ قطعهای در نمونههای مورد بررسی و جدایه شاهد Rathayibacter tritici تکثیر نشد، در حالیکه در جدایه شاهد R. iranicus قطعهای بهطول 600 جفتباز تکثیر گردید. توالی نوکلئوتیدی نواحی ژنی تکثیر شده با یکدیگر، با جدایه R. tritici و با استرینهای این باکتری موجود در بانک ژن یکسان بود. نتایج آزمونهای فنوتیپی و بررسی دادههای حاصل از تکثیر و تعیین توالی جایگاههای ژنی یاد شده نشان داد که باکتری R. tritici عامل بیماری خوشهصمغی گندم در جنوب استان کرمان است. این اولین گزارش از وجود این گونه باکتری در استان کرمان است.
خوشهصمغی
ژنهای خانهداری
گندم
Rathayibacter
2019
05
22
51
63
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36784_5c6608aaf12be576f0fc2cafcd1936cb.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
شناسایی برخی از ژنهای دخیل در بیماریزایی استرین بومی باکتری Erwinia amylovora با استفاده از روش جهشزایی تصادفی
مسعود
صاحبی
سعید
طریقی
پریسا
طاهری
باکتری گرم منفی Erwinia amylovora عامل بیماری آتشک، یکی از مهمترین بیماریهای درختان دانهدار به شمار میرود. هدف این مطالعه ایجاد بانک جهش یافتههای ترانسپوزونی در باکتری E. amylovora به منظور شناسایی ژنهای دخیل در بیماریزایی باکتری بود. از ترانسپوزون mini-Tn5 lacZ1 برای ایجاد کتابخانه جهشزایی ترانسپوزونی در استرین بومی E. amylovora استفاده شد. از بین 1500 پرگنه جهش یافته، دو پرگنه که دارای قدرت بیماریزایی کمتری بر روی میوه های گلابی نارس بودند انتخاب شدند. نتایج تعیین توالی DNA جهش یافته های منتخب نشان دهنده وقوع الحاق ترانسپوزون در یک ژن از خانواده تنظیم کننده بیانی araC و یک ژن از گروه non-ribosomal peptide synthetase (NRPS) بود. این تحقیق نشان دهنده تأثیر ژن تنظیم کننده بیانی araC و ژن NRPS در بیماریزایی باکتری E. amylovora میباشد. بررسیهای بیشتری برای پی بردن به نقش این دو ژن در فیزیولوژی و پر آزاری باکتری E. amylovora مورد نیاز است.
آتشک
ترانسپوزون
araC
NRPS
2019
05
22
65
75
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36792_945dc5d579b3505c0456a74fd4b5e7e4.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
اثر کنترلی چهار جدایه از Trichoderma harzianum بر نماتد ریشهگرهی Meloidogyne javanica در خیار گلخانهای
فائزه
پورخواجه
حبیباله
چارهگانی
محمد
عبدالهی
مهدی
صدوری
نماتدهای ریشهگرهی (Meloidogyne spp .)مهمترین نماتدهای انگل گیاهان جالیزی هستند که علاوه بر کاهش پنجدرصدی محصولات کشاورزی، موجب فراهم شدن شرایط برای آلودگی گیاه به بیمارگرهای دیگر نیز میشوند. قارچ Trichoderma harzianum Rifai یکی از عوامل بالقوه در مهار زیستی اغلب عوامل بیماریزای گیاهی از جمله نماتدها است. به منظور شناسایی جدایههای مؤثر T. harzianum برای کنترل نماتد ریشهگرهی در خیار، چهار جدایه از این قارچ با کدهای 36، 39، 42 و 43 با غلظت 107 اسپور در میلی لیتر به روش خیساندن خاک مورد بررسی قرار گرفتند. گیاهچههای خیار رقم سوپردومینوس (SuperDominus) در مرحله چهار برگی، 24 ساعت پس از تیمار با قارچ با 2000 تخم و لارو M. javanica مایهزنی شده و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه به مدت دو ماه نگهداری شدند. نتایج برررسی شاخصهای تکثیر نماتد نشان داد که جدایه کد 42 قارچ نسبت به سایر جدایهها بیشترین تأثیر را در کاهش فعالیتهای زیستی نماتد داشت. تعداد تخم، گال، توده تخم و فاکتور تولیدمثل در گیاهان تیمار شده با این جدایه از قارچ T. harzianum به ترتیب 2/69، 8/81، 6/88 و 70 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان داد.
فاکتور تولیدمثل
گلخانه
مدیریت
مهار زیستی
2019
05
22
77
82
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36798_020254cd8f300ce163bed073b0d9a52c.pdf
بیماریهای گیاهی
0006-2774
0006-2774
1398
55
1
وقوع و بیماریزایی برخی گونههای قارچی روی گل جالیز
ربابه
قلیزاده
رقیه
همتی
گونههای گلجالیز(Orobanche spp.) ، انگل اجباری و از عوامل محدود کننده کشت تعدادی ازمحصولات مهم کشاورزی بوده و باعث ایجاد آسیب و خسارت محصول در گیاهان دولپهای از قبیل گوجهفرنگی، توتون، آفتابگردان، بادمجان، سیب-زمینی و هویج میشوند (Barker et al., 1996). گرچه روشهای متعدد سنتی برای کنترل گل جالیز در محصولات مختلف به کار رفته است اما هیچیک از آنها موثر نبودهاند (Amsellem et al., 2001). از طرف دیگر روشهای موثر همچون ضدعفونی خاک، گران بوده و با خطرات زیستمحیطی همراه هستند (Foy et al., 1989). کنترل بیولوژیک روش کنترل جایگزینی میباشد و تعدادی از جدایههای موفق قارچی در سراسر جهان گزارش شده اند که قادر به کنترل رضایتبخش این بیمارگرها میباشند (Boari and Vurro, 2003). در ایران قارچهای Fusarium oxysporum، F. solani، Rhizoctonia solani و Urocystis orobanches از روی گل جالیز گزارش شدهاند (Ershad, 2009). رستمی و همکاران سه گونه F. proliferatum، F. torulosum و F. circinatum را از گل جالیز در ایران جداسازی نمودند (Rostami et al., 2015). F. chlamydosporum، F. solani، F. semitectum، F. oxysporum، F. reticulatum، F. pallindoroseum، F. diversisporum و F. virguliform توسط درویشنیا و همکاران (2013) از گل جالیز مصری (O. aegyptiaca) در ایران گزارش شدهاند. به منظور بررسی قارچهای همراه با گل جالیز، نمونههایی از این گیاه (O. ramosa) با علائم پژمردگی یا پوسیدگی در ساقه و طوقه از مزارع گوجه-فرنگی روستاهای فیروزآباد و قرهقشلاق شهرستان کوثر،استان اردبیل، جمعآوری شدند. نمونهها بعد از شستشو، با هیپوکلریتسدیم یک درصد به مدت دو دقیقه ضدعفونی سطحی گردیدند و روی محیط کشت PDA کشت شده در دمای 25 درجه سانتی گراد قرار گرفته و به صورت روزانه بازدید شدند و جدایههای قارچی خالصسازی و نگهداری شدند. در نهایت تعداد 90 جدایه به دست آمد و از بین آنها 46 جدایه بر اساس ویژگیهای میکروسکوپی و مرفولوژیکی آنها روی محیط کشت PDA و CLA (برای گونههای فوزاریوم) شناسایی شدند (Leslie and Summerell, 2006). همچنین DNA ژنومی یک جدایه نماینده از هر گونه شناسایی شده مرفولوژیکی، استخراج شد (Liu et al., 2000) و توالی منطقه ITS ژن ریبوزومی آنها (ITS1 + 5.8S + ITS2) با استفاده از جفت آغازگر ITS1 و ITS4 تکثیر شد (White et al., 1990). محصولات واکنش زنجیرهای پلیمراز تخلیص و توالییابی شدند (شرکت ماکروژن، کره جنوبی). سپس توالیهای به دست آمده با توالیهای موجود در پایگاه اطلاعاتی NCBI مقایسه شدند. جدایههای قارچی متعلق به جنسهای غالب در شرایط آزمایشگاهی برروی گرهکهای گل جالیز در داخل کیسههای پلاستیکی شفاف حاوی گیاهچههای گوجهفرنگی، به روش بواری و ورو (2003) مایهزنی شدند و علائم ایجاد شده روی گرهکها، سه هفته پس از مایهزنی بر اساس شاخصهای زیر نمرهدهی شدند (نمره صفر: غیر بیماریزایی؛ نمره 1: علائم جزئی مانند قهوهای شدن و کاهش سرعت رشد؛ نمره 2: ممانعت از رشد گل جالیز و قهوهای شدن و نکروز گرهکها؛ نمره 3: نکروز کامل و سریع و از بین رفتن ثبات و سفتی گرهکها(. برای هر گونه سه تکرار در نظر گرفته شد. بر اساس ویژگیهای مرفولوژیکی و مولکولی 46 جدایه، جدایههای شناسایی شده، به سه جنس Fusarium (فراوانی: 3/41 درصد)، Macrophomina (فراوانی: 4/54 درصد) و Aspergillus (فراوانی: 3/4 درصد) متعلق بودند. در این تحقیق گونههای F. fujikuroi و Aspergillus ochraceus برای اولین بار از روی گل جالیز در جهان گزارش میشوند. همچنین Macrophomina phaseolina، F.acuminatum وF.equiseti اولین بار از گل جالیز در ایران گزارش میگردند. بر اساس نتایج آزمون بیماریزایی، تمام گونههای فوزاریوم و ماکروفومینا برروی گل جالیز ایجاد بیماری نمودند. بیشترین میزان آلودگی گرهکها مربوط به گونههای F. proliferatum، F. acuminatum و F. fujikuroi بود.
فوزاریوم
کنترل بیولوژیک
گلجالیز
گوجهفرنگی
2019
05
22
83
86
https://ijpp.areeo.ac.ir/article_36803_0d94b399ed45355727f1a81bc5179873.pdf