شناسایی ملکولی ارقام لوبیا برای مقاومت جزئی در برابر Colletotrichum lindemuthianum بر اساس نشانگر‌های SCAR

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسنده

عضو هئیت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان

چکیده

بیماری آنتراکنوز لوبیا ناشی از قارچ Colletotrichum lindemuthianum یکی از بیماری های مهم لوبیا در ایران است. در این پژوهش وجود یا عدم وجود ژن های مقاومت به بیماری با استفاده از آغازگرهای SCAR در 12 رقم لوبیای ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی فنوتیپی بیماری در شرایط گلخانه بررسی شد. ژن ‌Co-42 پیوسته به نشانگر SBB14، ژن ‌Co-4 پیوسته به نشانگر SC08، و ژن مقاومت ‌Co-6 با نشانگر SZ20 در ارقام اختر، درخشان، الماس، تلاش و کوشا ردیابی گردید. در ارقام گلی و ناز، ژن Co-42 ردیابی و در ارقام پاک، صدری و خمین دو ژن Co-4 و Co-42 ردیابی گردید. ژن Co-42 پیوسته با نشانگر SH18، در دو رقم درسا و شکوفا ردیابی گردید. حضور ژن مقاومت Co-2، تنها در رقم الماس مشاهده شد. ژن Co-5 پیوسته با نشانگر SAB3 تنها در رقم افتراقی مربوطه مشاهده شد. ارزیابی فنوتیپی بیماری در شرایط گلخانه براساس شدت شاخص بیماری نشان داد که از بین 12 رقم مورد بررسی چهار رقم ( ناز، الماس،درسا و شکوفا) واکنش مقاومت نشان دادند در حالی که دو رقم اختر و گلی در گروه نیمه مقاوم قرار گرفتند. براساس شدت شاخص بیماری ارقام مذکور از یک مقاومت نسبی برخوردار بودند . بررسی همزمان نتایج ملکولی و فنوتیپی نشان داد که تنها دو نشانگر SQ4وSH18 در ارقام مقاوم ( الماس، شکوفا و درسا) موفق به تکثیر باند DNA شدند. نتایج بدست آمده از این پژوهش کمک شایانی در تولید ارقام مقاوم لوبیا به بیماری از طریق هرمی سازی ژن های مقاومت خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Molecular identification of bean cultivars for partial resistance to Colletotrichum lindemuthianum based on SCAR markers

نویسنده [English]

  • Bahram Sharifnabi
Isfahan University of Technology
چکیده [English]

Bean anthracnose disease caused by Colletotrichum lindemuthianum is one of the most important bean diseases in Iran. In this study, the presence of disease resistance genes was investigated using SCAR primers in 12 Iranian bean cultivars. Also, disease symptoms were evaluated based on the disease severity index in the greenhouse condition. Amplification of SCAR markers SAS13, SY20, SZ04 and SB12 indicated the presence of Co-42, Co-4, Co-6 and Co-9 resistant genes respectively. Cultivars Akhtar, Derakhshan, Almas, Talash and Koosha contained Co-42, Co-4 and Co-6 resistance gene revealed by amplification of SBB14, SC08 and SZ20 markers accordingly. Co-42 gene was detected in Goli and Naz cultivars and Co-4 and Co-42 genes were present in Pak, Sadri and Khomein cultivars. Co-42 gene that is linked to SH18 marker was observed in Dorsa and Shokofa cultivars. The presence of Co-2 resistance gene was observed only in Almas cultivar. Co-5 gene linked to SAB3 marker was only observed in the related differential cultivars. Phenotypic evaluation for disease symptoms showed that out of 12 cultivars studied, four (Naz, Almas, Dorsa and Shokofa) showed resistance reaction and two (Akhtar and Goli) were moderately resistant. Based on the disease severity index, these cultivars were considered relatively resistant. Simultaneous analysis of molecular and phenotypic data showed that only the two markers of SQ4 and SH18 succeeded in band amplification in resistant cultivars Diamond, Shokofa and Dorsa. The results of this study will be of help in producing resistant bean cultivars to anthracnose disease by resistance gene pyramiding.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resistance evaluation
  • Gene linked markers
  • Relative resistance
  • Bean anthracnose

مراجع

Arantes L. D. O., Abreu Â. D. F. B. and Ramalho M. A. P. 2010. Eight cycles of recurrent selection for resistance to angular leaf spot in common bean. Crop Breeding and Applied Biotechnology 10(3): 232-237.
 
Atghia O. 2015. Etiology of common bean (Phaseolus vulgaris) anthracnose in northern
and west northern provinces of Iran.  MSc. Thesis, Tehran University, Tehran Iran.
 
Costa L. C., Nalin R. S., Ramalho M. A., and de Souza E. A. 2017. Are duplicated genes responsible for anthracnose resistance in common bean?. PloS one 12(3): e0173789.
 
Erdinç Ç., Turkmen O., Demir S. and Şensoy S. 2017. Determination of the anthracnose( Colletotrichum lindemuthianum(Sacc. and Magn.) Lambs. Scrib.) resistance in some Turkish bean genotypes by artificial inoculation and molecular methods. Journal of Animal and Plant Sciences 27(1): 175-185.

Faostat. 2018. Available in http://faostat.fao.org/
 
Ferreira J. J. Campa A. and Kelly J. D. 2013. Organization of genes conferring resistance to anthracnose in common bean. Translational genomics for crop breeding: 1: 151-181.
 
Geetha S. B., Subbareddy S., Satishchandra P., Moses R. and Chandra S. 2013. Morphological and molecular screening of French bean (Phaseolus vulgaris L.) germplasm using SCAR markers for Colletotrichum lindemuthianum (Sacc. and Magn.) Scrib. causing anthracnose resistance. Archives of Phytopathology and Plant Protection 46(1): 84-97.
 
Hasanvand .E, Vafaei .H and Mirzaei .H 2014. Evaluation of SU20 molecular marker in recognition of susceptible and resistant Iranian common bean genotypes to Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli, the casual agent of Fusarium wilting. Manegment System  2(2): 35-44.
 
Kelly J. D. and Vallejo V. A. 2004. A comprehensive review of the major genes conditioning resistance to anthracnose in common bean. HortScience 36(6): 1196-1207.
 
Mahuku G. S. and Riascos J. J. 2004. Virulence and molecular diversity within Colletotrichum lindemuthianum isolates from Andean and Mesoamerican bean varieties and regions. European Journal of Plant Pathology 110(3): 253-263.
 
Mahuku G. S., Jara C. E., Cajiao C. and Beebe S. 2002. Sources of resistance to Colletotrichum lindemuthianum in the secondary gene pool of Phaseolus vulgaris and in crosses of primary and secondary gene pools. Plant Disease 86(12): 1383-1387.
 
Mousavi S. M., Maleki M. and Shariyari D. 2015. Study of  pathogenicity diversity Colletotricum lindemuthianum ( Sacc. and Magnus ) Briosi and Cav. agent bean anthracnose and resistant evalution of common bean cultivars. Manegment System 4(2): 97-109.
 
Munda A., Radisek S., Šuštar-Vozlic J. and Javornik B. 2009. Genetic variability of Colletotrichum lindemuthianum isolates from Slovenia and resistance of local Phaseolus vulgaris germplasm. Journal of Plant Diseases and Protection 116(1): 23-29.
 
Rio, L. E., Lamppa, R. S., Gross, P. L., Pathology, P. and Dakota, N. 2003. Characterization of the reaction of North Dakota dry bean cultivars to three races of Colletotrichum lindemuthianum. Plant Disease 87: 2001–2003.
 
 
Singh S. P. and Schwartz H. F. 2010. Breeding common bean for resistance to diseases: a review. Crop Science 50(6): 2199-2223.
 
Tu J. C. and Aylesworth J. W. 1980. An effective method of screening white (pea) bean seedlings (Phaseolus vulgaris L.) for resistance to Colletotrichum lindemuthianum. Phytopathologische Zeitschrift, 99(2): 131-137.
 
Van Schoonhoven A. and Pastor-Corrales M. A. 1987. Standard System for the Evaluation of Bean Germplasm. CIAT. Colombia. 56p.

Vazin M. 2015. Characterization of Anthracnose Resistance in Common Bean. MSc. Thesis, Guelph University, Guelph Canada.
 
Young R. A. and Kelly J. D. 1997. RAPD markers linked to three major anthracnose resistance genes in common bean. Crop Science 37(3): 940-946.
 
Young R. A., Melotto M., Nodari R. O. and Kelly J. D. 1998. Marker-assisted dissection of the oligogenic anthracnose resistance in the common bean cultivar,‘G2333’. Theoretical and Applied Genetics 96(1): 87-94.
 
بیماریهای گیاهی
دوره 57، شماره 3
آذر 1400
صفحه 189-201

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار