میزبانان جدید Polymyxa betae از ایران

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسنده

نویسنده

چکیده

Polymyxa betae اولین بار در سال 1964 به عنوان پارازیت ریشه چغندرقند توسط کسکین (Keskin) تشخیص، نامگذاری وتشریح شد. لکن اهمیت این شبه قارچ بیشتر به خاطر نقش آن در پایداری و انتقال ویروس رگبرگ زرد نکروتیک چغندرقند (, BNYVV(Beet necrotic yellow vein virus عامل بیماری ریشه‌ریشی (ریزومانیا)  است. تاکنون آلودگی P. betaeدر گیاهانی نظیر Atriplex patula (اسفناج صحرایی)، Amaranthus retroflexus (تاج خروس وحشی)،  Chenopodium album (سلمه تره)، Portulaca oleracea (خرفه)، P. grandiflora، Papaver argenome،Silene albae، S.vulgaris،  S.noctifloraSpinacia oleracea (اسفناج) و Stellaria graminea (گندمک)،ردیابی شده است. در ایران مطالعه کافی روی دامنه میزبانی P. betaeصورت نگرفته استواین تحقیق با هدف بررسی دامنه میزبانی این شبه‌قارچ و نقش علف‌های هرز مزارع چغندرقند در پایداری  آن در راستای کنترل بهتر بیماری ریزومانیا صورت گرفت. نمونه‌برداری از ریشة گیاهان علف هرز در سال زراعی 1391 از مزارع چغندر قند استان‌های فارس و لرستان شامل: Amaranthus blitoides (تاج خروس خوابیده)، A. retroflexus، Asperugo procumbens (گاوزبان وحشی)،  C. album، Cirsium arvense (کنگر وحشی)، Conringia orientalis (علف‌گوش خرگوش)، Convolvulus arvensis (پیچک صحرایی)،  Heliotropium europaeum (آفتاب پرست)، Hibiscus trionum (کنف وحشی)، Malva sylvestris (پنیرک)، Melilotus officinalis (یونجه باغی)، Sonchus oleraceus  (شیر‌تیغی)، Setaria viridis (چسبک)، Raphanus raphanistrum  (ترب‌وحشی)،  P. oleracea، Spergula arvensis (اسپرگول بیابانی)،  Tragopogon graminifolius (شنگ وحشی) و Xanthium strumarium (توق) صورت گرفت.بدین منظور استخراج DNA از ریشه‌ی علف‌های هرز به روش گوانیدین مکنزی و همکاران( MacKenzie et al. 1997) انجام پذیرفت و در آزمون PCR با آغازگرهای اختصاصی P. betae مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق با استفاده از این روش نقش گیاهان A. retrosflexus (تاج خروس وحشی)، C. album  (سلمه‌تره)، P. oleracea (خرفه)، R. raphanistrum (ترب وحشی) و S. arvensis (اسپرگول بیابانی) به عنوان میزبان‌های P. betae اثبات گردید. دو گونه ترب‌ وحشی و اسپرگول بیابانی به عنوان میزبان های جدید P. betae در دنیا معرفی می گردند. این علف‌های هرز می توانند در فصولی که محصولات دیگر در تناوب با چغندرقند کشت می‌شوند به پایداری P. betae و BNYVV کمک کنند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

NEW HOSTS OF POLYMYXA BETAE FROM IRAN

نویسنده [English]

  • A. GHORBANI
چکیده [English]

Polymyxa betae was first described as the parasite of sugarbeet root by Keskin in 1964. However, it is its role in the survival and transmission of Beet necrotic yellow vein virus which makes P. betae economically important. Weed hosts may play a more important role than sugar beet and spinach in the spread and persistence of P. betae. The reported weed hosts of P. betae include Amaranthus retrosflexus, Atriplex patula, Chenopodium album, Portulaca oleracea, P. grandiflora, Papaver argemone, Silene alba, S. vulgaris, S. noctiflora and Stellaria graminea. In the present work, we examined weeds of sugar beet fields in Lorestan and Fars provinces for the presence of P. betae. Sampling of roots was carried out in 2012. The weeds sampled included Amaranthus blitoides, A. retrosflexus, Asperugo procumbens, Chenopodium album, Cirsium arvense, Conringia orientalis, Convolvulus arvensis, Heliotropium europaeum, Hibiscus trionum, Malva sylvestris, Melilotus officinalis, Portulaca oleracea, Raphanus raphanistrum, Setaria viridis, Sonchus oleraceus, Spergula arvensis, Tragopogon graminifolius and Xanthium strumarium. DNA was extracted  from the roots by Guanidin method (MacKenzie et al., 1997) and subjected to amplification by conventional PCR using P.betae specific primers. P. betae was detected in A. retroflexus, C. album, P. oleracea, R. raphanistrum and S. arvensis. R. raphanistrum and S. arvensis as the hosts of P. betae are new world records. These weeds may contribute to the survival of P. betae and BNYVV while rotating sugar beet with other crops.

کلیدواژه‌ها [English]

  • -