تعیین تیپ‌های آمیزشی جدایه‌های قارچ Pyrenophora graminea، عامل لکه نواری جو در شمال غرب ایران

نوع مقاله : مقاله کامل پژوهشی

نویسندگان

1 گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

2 مرکز آموزش عالی شهید باکری میاندوآب، دانشگاه ارومیه، ایران

چکیده

لکه نواری جو با عامل Pyrenophora graminea یکی از مهم‌ترین و مخرب‌ترین بیماری‌های جو محسوب می‌شود. در طی سال زراعی 1395، 121 جدایه P. graminea از مزارع جو استان‌های آذربایجان‌غربی (میاندوآب)، آذربایجان‌شرقی (میانه)، اردبیل (برجلو) و زنجان (خرمدره) جداسازی شد. پس از شناسایی ریخت‌شناختی و مولکولی جدایه‌ها با آغازگرهای اختصاصی گونه، آغازگرهای تیپ آمیزشی بر اساس نواحی منطقه حفاظت شده α از ایدیومورف MAT-1 و منطقه HMG از ایدیومورف MAT-2 طراحی گردید و فراوانی ایدیومورف‌های تیپ‌های آمیزشی جدایه‌های P. graminea به روش Multiplex PCR مورد مطالعه قرار گرفت. از مجموع 121 جدایه، 56 جدایه دارای تیپ آمیزشی MAT-1 و 65 جدایه دارای تیپ آمیزشی MAT-2 در کل جمعیت‌ها بودند. در بین شش جمعیت مورد آزمایش، در جمعیت‌های خرمدره مزرعه (1) و میاندوآب به ترتیب جدایه‌هایی با تیپ آمیزشی MAT-1 و MAT-2 از فراوانی بیشتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج آزمون کای اسکوئر (X2)، جمعیت‌های میانه، اردبیل ( مزرعه 1 و 2) و خرمدره مزرعه (2) نسبت به جمعیت‌های میاندوآب و خرمدره مزرعه (1)، فاقد اختلاف معنی‌داری بودند. بنابراین، به نظر می‌رسد چهار جمعیت مربوطه دارای پتانسیل تولیدمثل جنسی بالاتری نسبت به جمعیت‌های میاندوآب و خرمدره مزرعه (1) باشند. به علاوه، جدایه‌ها از همه جمعیت‌ها جهت ارزیابی وضعیت باروری جنسی آنها از طریق تلاقی متقابل با تیپ‌های آمیزشی مخالف مورد بررسی قرار گرفتند. پس از گذشت شش ماه سودوتسیوم‌ها تشکیل گردید اما فاقد آسک و آسکوسپور بالغ بودند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Determination of mating type idiomorphs of Pyrenophora graminea isolates, the causal agent of barley leaf stripe in northwest of Iran

نویسندگان [English]

  • Bita Babakhani 1
  • Abdollah Ahmadpour 2
  • Mohammad Javan-Nikkhah 1
1 Department of Plant Protection, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran.
2 Higher Education Center of Shahid Bakeri Miyandoab, Urmia University, Miyandoab, Iran
چکیده [English]

Barley leaf stripe caused by the fungus Pyrenophora graminea, is one of the most important and devastating barley diseases in Iran. A total of 121 P. graminea isolates was recovered from cultivated barley in West Azerbaijan (Miyandoab region), East Azerbaijan (Miyaneh region), Ardebil (Ardebil region) and Zanjan (Khorramdareh region) provinces in 2016. After morphological and molecular identification, mating type primers were designed based on a conserved DNA binding (alpha domain) in MAT-1 and the high mobility group (HMG) domain in MAT-2. Frequency of mating type idiomorphs of P. graminea isolates were done by Multiplex PCR. Among 121 isolates, 56 isolates amplified by MAT-1 primer and 65 isolates by MAT-2 primer. Frequencies of two mating types in Khorramdareh (1) and Miyandoab populations had an excess of the MAT-1 and MAT-2 alleles, respectively. According to the results of the Chi-square test (X2), Miyaneh, Ardebil (1 and 2) and Khoramdareh (2) populations had not significant difference in compared with Khorramdareh (1) and Miyandoab populations. Therefore, these four populations have the highest potential for sexual reproduction than the two populations of Miyandoab and Khorramdareh (1). In addition, isolates from all of the populations were studied to evaluate the sexual fertility through directed crossing with opposite mating types. After six months, pseudothecia formed in media without mature asci and ascospores.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hordeum vulgare
  • idiomorphs
  • Primer designing
  • Sexual reproduction
  • Ascocarp

مراجع

Arabi M. and Jawhar M. 2007. Heterogeneity in Pyrenophora graminea as revealed by ITS-RFLP. Journal of Plant Pathology 89: 391–395.
Ariyawansa H.A., Kang J.C., Alias S.A., Chukeatirote E. and Hyde K.D. 2014. Pyrenophora. Mycosphere 5: 351–362.
Babadoost M. 1998. Barley Strip Disease (Pyrenophora graminea Itao and Kur.) Tabriz University Press, Tabriz, Iran. 32 p.
Bayraktar H. and Akan K. 2012. Genetic characterization of Pyrenophora graminea isolates and the reactions of some barley cultivars to leaf stripe disease under greenhouse conditions. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 36:329–339.
Dokhanchi H., Babai-Ahari A. and Arzanlou M. 2020. Distribution of mating type alleles in Iranian populations of Pyrenophora graminea, the causal agent of barley leaf stripe disease, using a multiplex PCR approach. European Journal of Plant Pathology 156: 343–354.
Ellis M.B. 1971. Dematiaceous hyphomycetes. Commonwealth Mycological Institute, Kew, UK. 608 p.
Farr D.F. and Rossman A.Y. 2020. Fungal Databases, Systematic Mycology and Microbiology Laboratory, ARS, USDA. http://nt.arsgrin.gov/fungaldatabases.
Ficsor A., Bakonyi J., Csosz M., Tomscanyi A., Varga G. and Toth, B. 2014. Occurrence of barley pathogenic Pyrenophora graminea species and their mating type in Hungary. Cereal Research Communication 42: 612–619.
Gussow H. T. 1913. Some disease of cereals. Page 194 in experimental farm reports for the year ending march 31. 1912; report of the Dominion Botanist. Appendix to the report of the Minister of Agriculture. Sessional paper No. 16, Ottawa, Canada.
Jawhar M. and Arabi M. I.E. 2006. Genetic variability among Pyrenophora graminea isolates. Australasian Plant Pathology 35: 279–281.
Linde C.C., Zhan J. and McDonald B.A. 2002. Population structure of Mycosphaerella graminicola: From lesions to continents. Phytopathology 92: 946–955.
Marin-Felix Y., Hernández-Restrepo M., Iturrieta-González I. Garcia D., Gene J., Groenewald J.Z., Cai L., Chen Q., Quaedvlieg W., Schumacher R.K., Taylor P.W.J., Ambers C., Bonthond G., Edwards J., Krueger-Hadfield S.A., Luangsaard J.J., Morton L., Moslemi A., Sandoval-Denis M., Tan Y.P., Thangavel R., Vaghefi N., Cheewangkoon R. and Crous P.W. 2019. Genera of phytopathogenic fungi: GOPHY 3. Studies in Mycology 94: 1–124.
Mathre D.E. 1997. Compendium of barley diseases. Second edition. APS press. 120 p.
McDonald B. A. and Linde C. 2002a. The population genetics of plant pathogens and breeding strategies for durable resistance. Euphytica 124: 163–180.
McDonald B. A. and Linde C. 2002b. Pathogen population genetics, evolutionary potential, and durable resistance. Annual Review of Phytopathology 40: 349–379.
McDonald B.A., Zhan J., and Burdon J.J. 1999. Genetic structure of Rhynchosporium secalis in Australia. Phytopathology 89: 639–645.
Milgroom M. G. 1996. Recombination and the multilocus structure of fungal populations. Annual Review of Phytopathology 34: 457–477.
Milgroom M. G. 2015. Recombination and randomly mating populations. pp. 147‒84. In: M. G. Milgroom (Ed). Population biology of plant pathogens: genetics, ecology, and evolution. American Phytopathological Society Press, St. Paul. MN, USA.
Patpour M., Torabi M., Pouralibaba H. and Mardoukhi V. 2006. Responses of some promising dryland barley lines to leaf stripe disease caused by Pyrenophora graminea Ito & Kurib. Seed and Plant Improvement Journal 22: 201–213.
Pöggeler S., Nowrousian M. and Kück U. 2006. Fruiting-body development in ascomycetes. pp. 325–355. In: U. Kües. and R. Fischer. (Eds). The Mycota. Vol. I. Growth, differentiation and sexuality. Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin, Germany.
Rau D., Attene G., Brown A.H.D., Nanni L., Maier F.J., Balmas V., Saba E., Schafer W. and Papa R. 2007. Phylogeny and evolution of mating-type gene from Pyrenophora teres, the causal agent of barley net blotch disease. Current Genetic 51:377-392.
Rau D., Maier FJ., Papa R., Brown AHD., Balmas V., Saba E., Schafer W. and Attene G. 2005. Isolation and characterization of the mating-type locus of the barley pathogen Pyrenophora teres and frequencies of mating-type idiomorphs within and among fungal populations collected from barley landraces. Genome 48:855–869
Si E., Meng Y., X. Ma, B. Li, J. Wang P., Ren L., Yao K. Yang, Y. Zhang, X. Shang and H. Wang. 2019. Development and characterization of microsatellite markers based on whole-genome sequences and pathogenicity differentiation of Pyrenophora graminea, the causative agent of barley leaf stripe. European Journal of Plant Pathology 154: 227–241.
Sivanesan A. 1987. Graminicolous species of Bipolaris, Curvularia, Drechslera, Exserohilum and their teleomorphs. Mycological Papers No. 158. 261 p.

Smedgarden-Petersen V. 1978. Genetics of heterothallism in Pyrenophora graminea and Pyrenophora teres. Transactions of the British Mycological Society 70: 99–102.

Smedgard-Petersen V. 1977. Inheritance of genetic factors for symptoms and pathogenicity in hybrids of Pyrenophora teres and Pyrenophora graminea. Phytopathologische Zeitschrift 89: 193–202.
Taylor E.J.A., Stevens. E.A., Bates J.A., Morreal G., Lee D., Kenyon. D.M. and Thomas J.E. 2001. Rapid-cycle PCR detection of Pyrenophora graminea from barley seed. Plant Pathology 50: 347–355.
Ye J., Coulouris G., Zaretskaya I., Cutcutache I., Rozen S.and Madden T. 2012. Primer-BLAST: A tool to design target-specific primers for polymerase chain reaction. BMC Bioinformatics 13: 134.
Zein I., Jawhar M. and Arabi M. I. E. 2010. Efficiency of IRAP and ITS-RFLP marker systems in accessing genetic variation of Pyrenophora graminea. Genetics and Molecular Biology 33: 328–332.
بیماریهای گیاهی
دوره 56، شماره 2
شهریور 1399
صفحه 193-205

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار